▬=شیرکو بی کس=▬

آمد و تنها

زیر درخت نارنجی ایستاد

سبدی گل در آغوشش

مشرق و ساعت مچی اش را نگاه کرد

و قطار از راه رسید

مردان پیاده شدند

زنان پیاده شدند

قطار بان نیز

و او را در میان مسافران ندید و غمگین

به گل های سبد نگریست

دیگری آمد

او نیز تنها

مشرق و ساعت مچی اش را نگاه کرد

پیش از رسیدن دومین قطار

بی سخنی

سبد گل را به او سپرد

و رفت.

^شیرکو بی کس^

=========================

پ.ن:

1- این هم همون شعری که تو پست قبل می خواستم بزارم

2-عکس واسه قلعه رودخانِ برا همین جمعه ای که گذشت ، طبیعت منطقه اش فوق العاده اس

3-و چقدر خوبه که بیخیال خیلی چیزا میشه گاهی روی سنگای کنار رودخونه نشست و پاها رو تو آب گذاشت و به صدای معجزه ی رودخونه گوش داد

4-....

5-تو می روی

من سکوت می کنم

باد با تو می خواند اما سرود رفتن را

تو می روی و من نگاه می کنم رد پایت را

تو می روی روزمرگی آغاز میشود باز

6-شماره 5 رو موقع نوشتن همین پست نوشتم درست بعد از تایپ (5-) فقط چون کاغذ دم دست نبود همینجا تایپ شد :)