چند وقت پیش داشتم با یک دوست بزرگی صحبت میکردم
یک جمله ای گفت که باعث شد چند ساعتی فکرم مشغول بشه
# توقع آفت دوستیه #
حرفش کاملا درست بود خیلی از مشکلات ما تویه دوستی از توقعه
توقعاتی که به صورت نا به جا برای خودمون ایجاد می کنیم
و فرقی نمی کنه کدوم طرف معادله ی دوستی باشیم
ما گاهی به خودمون حق میدیم توقعاتی رو به نا حق از افراد داشته باشیم و فکر می کنم این واقعا خیلی بده
بعد از اون روز سعی می کنم هر روز این جمله رو به خودم یادآوری کنم تا همیشه یادم بمونه
من توقع ام رو از زندگی و چیزایی که دوسشون دارم کم کردم
(وقتی توقع ت رو از چیزی کم می کنی به همون نسبت انتظار کمتری هم ازش دار)(حس جالبیه)
=======================
پ.ن:
1-توقع آفت دوستیه
2-بهار از همین الان اومده، یه درخت آلوچه سر کوچه ی دانشگاه هست که گل کرده(گلاش عجیب بهاری ان)
3-....
من پست جدید میخوام!
بفرمایید اینم پست جدید
میدونی چیه حسام؟
بغض من عمیق تر از این حرفای قشنگه....
بحث دیری و دوری و یار و وصال و فصال نیست...
عمق ناراحتی من از بهار قابل درک برای هیچکس نیس
باشه
بهار رو دوست ندارم...امسال ...هیچی نو نمیشه...
قشنگ نیست در مورد فصلی که هنوز نیومده و شروع نشده خوشبین نباشی

شاید امسال بهار اتفاقات خوشی برات رقم خورد که تا سالهای سال فراموشش نکنی
مهلت بده بهار بیاد بزار تا تازه ات کنه
هر سال بهار دنیا تازه میشه کافیه بخوای که ببینی
حق با دوستته.حتی تو یه رابطه ی عاشقانه هم نباید انتظار داشته باشی طرف قد تو عاشق باشه!
اینو خرچنگ میگه.
آره حرفش خیلی به دلم نشست
خرچنگ خان هم کاملا درست می فرمایند