چند سطر ...
تو که رفتی تمام شمع ها خاموش شد
حالا دلیلش چه فرقی می کند
از نبود هوا بعد از تو
از آه سرده من
یا از نسیم دامنت هنگام رفتن...
تو که رفتی تمام شمع ها خاموش شد
^حسام فلاحتی^
===============
پ.ن:یه بار دیگه وبلاگ
هر چند که با حالی که من دارم این یکی هم شاید به یه سال نکشه
و بگم دوست عزیز شیشه خدا چیکارت نکنه که منو دوباره وسوسه کردی واسه این کار
خیلی خوشحالم که میخوای بنویسی...
اصلا مهم نیست کی نوشته ی آدمو میخونه...مهم اینه که
خودت رو سبک کنی
هر وقت احساس تخلیه ی روانی داشتی بیا بنویس و خودتو سبک کن...
اصلا حکمت وبلاگ همینه
و مثل شیطان دعوت کننده ی خوبی بودی
نمی دونم ولی احتمالا که شعرامو کمتر بزارم (چون اون سری هم یکی از مشکلاتی که پیش اومده بود واسه این بود که یکی دوتا از سایتا و پیجایه فیس بوک بدون اجازه و بدون اسم شعرامو پخش می کردن حتی دیده بودم با اسمایه دیگه شعرامو میزاشتن)
واسه همین تصمیم گرفتم اگه شعریو میزارم اسمم پایینش باشه که اگه یه وقت لازم شد...)
این مدت دلم یه جاییو می خواست که حرفامو توش بنویسم
و خب خوشحالم که به وبلاگم سر میزنی